عفونت مجدد ژیاردیایی در ژیاردیاز بدون علامت کودکان پس از درمان با مترونیدازول: آیا باید درمان کرد؟

سابقه و هدف: عفونت های روده ای ژیاردیایی شایعترین پارازیت روده ای خصوصا در کودکان می باشند. طیف نشانه های حاصله بسیار متنوع و ازبدون علامت تا اسهال حاد و علایم غیراختصاصی گوارشی متفاوت است. آلودگی مجدد بدون علامت خصوصا در شرایط هیپرآندمیک فراوان می باشد. براین اساس ضرورت درمان آلودگی خصوصا در موارد بدون علامت مورد سوال است و جهت پاسخ به این سوال، مطالعه فوق در کودکان 2 تا 10 ساله شهر ساری طراحی و اجرا گردید.مواد و روش ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تجربی بر روی 405 کودک 2 تا 10 ساله مهدکودک ها و مدارس ابتدایی شهر ساری که دریک ماهه اخیر سابقه بیماری گوارشی نداشتند، انجام گرفت. پس از اندازه گیری و ثبت قد و وزن، کودکان به دو گروه مورد (204 نفر) و شاهد (201 نفر) تقسیم شدند. گروه مورد با مترونیدازول 20-15 mg/kg/day به مدت 5 روز و گروه شاهد با دارونما (شربت ب کمپلکس) به مدت 5 روز تحت درمان قرار گرفتند. دو تا سه هفته و 3 ماه بعد مدفوع کودکان مورد ارزیابی دید مستقیم و با روش تغلیظ سازی و فرمل اتر قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با آزمون کای دو انجام شد. شش ماه پس از پایان درمان مجددا قد و وزن کودکان اندازه گیری و با قد و وزن اولیه بر اساس z score و آزمون t مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: ازگروه مورد 2 تا 3 هفته بعد 30 نفر (16 درصد) و در 3 ماه بعد 60 نفر دیگر (5/29 درصد) آلودگی داشتند که نشان از اثر 84 درصدی مترونیدازول و آلودگی مجدد سه ماهه 5/29 درصد داشت. در گروه شاهد طی 3 ماه بعد 36 درصد موارد بدون درمان از آلودگی پاک شدند (پاکسازی خود به خودی). شانس آلودگی مجدد با خطر نسبی 89/1 و p<0.01 معنی دار بوده است. موارد پاکسازی خود به خودی نیز با x2=8.81 و p<0.01 معنی دار بوده است، ولی در رابطه با اثر بر روند رشد قدی و وزنی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش و در نظر گرفتن خطر آلودگی مجدد 30 درصد طی 3 ماه و پاکسازی خود به خودی 36 درصد و عدم تأثیر بر روند رشد قدی و وزنی، می توان گفت که کودکان بدون علامت ژیاردیایی نیاز به درمان ندارند ولی بهتر است تعریف دقیقی از موارد بدون علامت بیان شود.